Odwagi potrzeba, męstwa potrzeba, aby oglądać to co jestI nie wybuchać skargą i nie ubolewać,Ale dzień po dniu nazywać pięknem to co jest,Bo nie po to, aby los był łatwy władamy na ziemi. Czesław Milosz, *** (Piękna jesteś ojczyzno moja…) Czasami wystarczy molekuła myśli, czasami słowo – częściej gorączkowo potrzebujemy potwierdzenia w bezustannym poszukiwaniu samych siebie. A co wówczas, gdy nie mamy kogo zapytać – o swoją historię, o pochodzenie, o miejsca, w których wyrośliśmy? Rozmijamy się z samymi sobą podobnie, jak bezwiednie mija się sceny wielkich wydarzeń. Cichną głosy przeszłości, składające się na pieśń o naszym dziedzictwie, ale nie milkną. Możemy je dosłyszeć z ust przewodników, doprowadzających nas wielkodusznie do zarzewia, do początków nas samych? Pytajmy, póki czas, póki…