Literacka Nagroda Nobla oznacza dwa zjawiska. Po pierwsze, czytelniczy pęd, by jak najszybciej nadrobić zaległości, po drugie – pełne ekscytacji i palącej ciekawości oczekiwanie na kolejną powieść autora. Zdobywczyni literackiego Nobla za 2018 rok – Olga Tokarczuk – tuż po wydaniu „Czułego Narratora” wręcza czytelnikom do rąk „Empuzjon”, zabierając ich do uzdrowiska w Görbersdorfie. Tu w Pensjonacie dla Panów trwają długie dysputy mężczyzn, czekających na cud uzdrowienia. Komfort trwania w świecie zamkniętym i łudzenia się nadzieją na odnalezienie lekarstwa łączy się z bezpieczeństwem aksjologicznej wegetacji w szklarniowych warunkach miejsca, w którym nie musimy podejmować ryzyka wyboru. Pierwsze stronice „Empuzjonu” przywodzą na myśl „Czarodziejską górę”, jednak erudyci śmiało mogą nastawiać się na intertekstualne polowanie na tropy literackie i filozoficzne, rozsnuwane kunsztownie…