Nie ma na co czekać. W drogę! – Zajęcia w świetlicy „Promyki Nadziei” z Filią nr 4

Zbliżające się wielkimi krokami lato sprawia, że nasze myśli wręcz naturalnie kierują się ku niezwykłym wyprawom, niesamowitym wycieczkom, dalekim wojażom do egzotycznych krajów i podróżniczych rajów. W rozkoszne słoneczne dni żegnającego się z nami maja naszą wyobraźnią rządzi niepodzielnie fascynacja wszystkimi zakątkami świata, stojącego otworem przed łowcami przygód. Dzieci i Panie Bibliotekarki łączy zamiłowanie do kolekcjonowania wrażeń i czarownych wspomnień, dlatego też hasłem naszych zajęć w świetlicy wsparcia dziennego Sióstr Służebniczek „Promyki Nadziei” obwołaliśmy: „Wyruszamy w podróż marzeń” w ramach Tygodnia Bibliotek pn. Wędrówki po świecie z dębicką biblioteką”. Myśl nam przyświecająca pełniła jednocześnie funkcję wręcz postulatu wielbicieli wypraw, kierujących się głodem poznania świata. Czy zrealizowaliśmy nasze założenia? Jaki obraliśmy kierunek? Co wskazywały busole naszych żądnych wrażeń serc? Przekonajcie się!

Miłość do podróży jednoczy pokolenia. W świat wyruszać pragną zarówno kilkuletnie maluszki, jak i dzieci nieco starsze, a marzenia o podróżach dorastają razem z nami, choć – niestety – niekiedy zasypiają. Wyprawę w dalekie, nieznane nam jeszcze strony Panie Bibliotekarki z Filii nr 4 rozpoczęły z najmłodszymi od rozważań, jak właściwie przygotować się do podróży. Nawet najwytrawniejsi z obieżyświatów wiedzą doskonale, że spakowanie walizki, skompletowanie ekwipunku oraz myśli o tym, czego nam jeszcze brak bywa bardziej wyczerpujące niż wspinaczka na Kilimandżaro. Wraz z najmłodszymi Dziećmi wspólnie pakowaliśmy niezbędne nam podczas wyprawy przedmioty, odrzucając te, które rozśmieszały nas swą zbytecznością i niepraktycznością. Okazuje się, że przyszli podróżnicy kierują się godnym podziwu pragmatyzmem i doskonale wiedzą, jak dokonać skutecznej selekcji, by walizka nie ciążyła zanadto, a podczas drogi niczego nam nie zabrakło. Kiedy już nasze bagaże czekały, gotowe do rozpoczęcia przygody życia, zanurzyliśmy się w książeczkę o wakacyjnych przygodach rozkosznie zabawnej, niekiedy rzeczowej muchy Fefe. Śliczna, pełna wymownych ilustracji książeczka pt. „Z muchą świat zwiedzamy i opowiadamy” autorstwa Galawskiej-Kustry pomogła nam w rozwikłaniu wielu tajemnic, jakie skrywa przed nami rzeczywistość. Podczas aktywnej lektury Słuchacze otrzymywali wydrukowane mapy, paszporty oraz bilety, które musiały pokolorować praz opisać do jakich wymarzonych miejsc mogą zaprowadzić.

Starszą grupę zachwyciła książka o nieco sensacyjnym posmaku czegoś niedosiężonego, idealnego, by pozostać tabu. A nie od dziś wiadomo, że tego rodzaju tajemnice szczególnie nęcą i rozpalają głód poznania. Książka zatytułowana „Zakazane miejsca na świecie” umożliwia penetrowanie niedostępnych, owianych złowieszczą aurą miejsc, zakątków przeklętych i naznaczonych piętnem złej sławy, czy siedzib duchów i demonów. Myli się ten, kto uważa, że Dzieci należą do strachliwych podróżników. Wręcz przeciwnie – nasi współtowarzysze wyprawy raz po raz poświadczali swemu męstwu, rezolutności, a także… pomysłowości! Wspólnie podjęliśmy także dyskusję na temat tego, co nas motywuje do podróży, co jest iskierką, sprawiającą, że opuszczamy nasze cieplutkie domowe zacisza, by wcielać się w rolę odkrywców. Wspólnie dotarliśmy do konkluzji, że nie wszystkie przyczyny podróży należą do przyjemnych. Niestety, wielu ludzi musi porzucać swe ukochane domy w ucieczce przed tragedią wojny albo w poszukiwaniu pracy. Następnie Dzieci rysowały flagi wymyślonych przez siebie fantastycznych krajów. W ten sposób każdy z Uczestników zajęć mógł wcielić się w poważną rolę ambasadora czarodziejskiego, stworzonego mocą wyobraźni państwa. Każdy kraj otrzymał również nazwę, co poszerzyło znacznie pole manewru podczas partyjki gry w znane i lubiane, ponadczasowe „Państwa – miasta”.

Czas spędzony świetlicy wsparcia dziennego Sióstr Służebniczek „Promyki Nadziei” iskrzył radością uczenia się i poznawania mnóstwa ciekawostek, ekscytacją z odkryć, a także możliwości wcielania się w najróżnorodniejsze role. Dziękujemy serdecznie Dzieciom oraz ich Opiekunom za cudowne, ośmielające marzenia chwile, po brzegi wypełnione niezmierzonym szczęściem.