W przyszłości będziemy… Sobą! Zajęcia języka polskiego w Przystani Świętego Mikołaja

Modelka, aktor, strażak, policjant, fotograf, manager, youtuber… Zawody, które dzieci wymieniają jednym tchem zmieniają się na przestrzeni pokoleń. Jedno pozostaje niezmienne – pragnienie bycia szczęśliwym i ważnym. Trudno zapewne zliczyć, ile razy odpowiadaliśmy na pytanie: kim chcesz zostać w przyszłości? Przypuszczalnie marzenie to rosło razem z nami, by albo pozostać w naszych sercach, albo zmienić się na inne, równie istotne. W Przystani Świętego Mikołaja w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Dębicy pielęgnujemy delikatne dziecięce marzenia, pozwalając im rozkwitać i zapewniając poczucie, że wszystko, absolutnie wszystko jest możliwe. Podczas ostatnich zajęć języka polskiego w naszej bibliotecznej Przystani wspólnie z Dziećmi z Ukrainy zastanawialiśmy się nad czekającą je karierą, jednocześnie ucząc się nazw profesji. Wspólnie szukaliśmy atrybutów poszczególnych zawodów, pytaliśmy koło fortuny, co nas czeka, graliśmy w domino i zastanawialiśmy się, który z zawodów jest najtrudniejszy i dlaczego nasi Rodzice wykonują na co dzień co najmniej pięć zawodów. Było cudownie i słodko, ponieważ na sumiennych Uczniów czekały łakocie.

Dokładamy wszelkich starań, by lekcje języka w Przystani Świętego Mikołaja były nie tylko interesujące, ale również pokazywały Dzieciom, że świat należy do nich i stoi otworem. Wybór przyszłej kariery nie należy do łatwych i dyktowany jest wieloma czynnikami, jednak, czyż nie jest wzruszającym patrzeć w błyszczące oczy dzieci, dzielących się ochoczo swoimi planami? Wartość marzeń o byciu lekarzem, słynnym youtuberem albo managerem opiera się na niezachwianej wierze, która zawsze wymaga czułej dbałości ze strony dorosłych. Naszą ostatnią lekcję języka polskiego rozpoczęliśmy od zadania z kartami obrazkowymi, przedstawiającymi rożne zawody lub narzędzia, nieodzowne do wykonywania określonych zadań. Dzieci, odsłaniając karty, odpowiadały na pytania oraz przedstawiały swoje skojarzenia, odnoszące się do określonych zawodów. Czy praca listonosza należy do bardzo trudnych? Jak wielką cierpliwością muszą wykazywać się nauczyciele? Czy codzienność modelki rzeczywiście jest tak łatwa i piękna, jak zdaje nam się na pierwszy rzut oka, gdy podziwiamy już gotowe dzieła, w postaci zdjęć z sesji zdjęciowych? Pytania mnożyły się w nieskończoność, a Dzieci wciąż dopowiadały swoje własne spostrzeżenia, pokazując jednocześnie swą nadprzeciętną wrażliwość i wiedzę.

W następnej części naszych zajęć dzieci otrzymały karty, zwracające uwagę na to, że niezależnie od powziętego zadania, nasze codzienne życie opiera się na harmonijnej współpracy. W wyobrażonej podróży Dzieci szukały tych, u których zagubiły się ich sprzęty – suszarka fryzjerki zagubiła się u budowniczego, stetoskop lekarza zapodział się u rolnika, ogrodnik odnalazł swoje narzędzia u górnika, a ten z kolei odnalazł ładunek węgla u… nauczycielki. Wiedza o przyszłości jest niezmiernie nęcącą, dlatego następnie zadawaliśmy pytanie kołu fortuny. „Kim będziemy w przyszłości?” – takie pytanie padało z ust kolejnych Uczniów, a gdy wskazówka zatrzymywała się, następowały okrzyki – zdziwienia lub dezaprobaty. Dzieci z Ukrainy jednak wiedzą, że los jest w ich rękach, więc tym chętniej raz po raz zadawały to samo pytanie kapryśnemu kołu, przy okazji poznając, jak wiele możliwości przed nimi.

Po tej zabawnej grze przystąpiliśmy do zadania niebywale odpowiedzialnego. Otóż wyzwaniem Dzieci było odnalezienie koniecznych do wykonywania pracy narzędzi, sprzętów, akcesoriów. Ukryte przed nimi postaci, stopniowo odsłaniane potrzebowały kilku przedmiotów, których Dzieci radośnie szukały. Nie można przecież wyprawiać się do pracy bez podstawowych atrybutów, o które dbamy i które pozwalają nam na pełen profesjonalizm.

Dziękujemy z głębi serca Fundacji Świętego Mikołaja za możliwość kreowania świetlanej przyszłości wraz z Dziećmi z Ukrainy. Wiara w jej pomyślność nie byłaby możliwa, gdyby nie świadomość, że otaczają nas ludzie, kierujący się głosem czystego serca , dla których dziecięce niewinne marzenia i bezgraniczna wiara stanowią najcenniejszy skarb.