Nieopisanie – Narodowe Czytanie 2021 w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Dębicy

Nieopisanie – Narodowe Czytanie 2021 w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Dębicy

Kulminacyjne spotkanie, wieńczące obchody jubileuszowej edycji Narodowego Czytania mieni się całą gamą niezapomnianych przeżyć, niczym opalizujący wachlarz utkany z zachwytu, zaskoczenia, euforycznego uniesienia i oszołomienia urodą wspólnie celebrowanej chwili. Tak, pragniemy bowiem podkreślić, iż rdzeń wszystkich tych kołujących wrażeń stanowi niewysłowiona wdzięczność za pomoc podczas przygotowań do szlachetnej inicjatywy, jaką jest eksploracja kanonicznych dzieł oraz za Waszą obecność – na każdym etapie. Z głębi serca dziękujemy wszystkim tym, których towarzyszenie i żywe zainteresowanie, przydały uroczystości ciepła czarownej życzliwości i serdeczności. Nim eteryczny powab wspólnych doświadczeń nabierze bezcielesności bezcennego wspomnienia, pochwyćmy go, przywołując raz jeszcze wczorajsze wydarzenia.

Nasze spotkanie zainaugurowała Pani Dyrektor Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Dębicy, Pani Monika Rojek-Kałek, z gracją przeprowadzająca publiczność poprzez wszystkie etapy niekonwencjonalnego wieczoru i z lekkością odnajdująca się w wymagającej roli prowadzącej oraz głównej, pokazowo kreatywnej organizatorki. Po powitaniu szacownych gości, którzy zaszczycili nas swoją obecnością, nastąpiło długo wyczekiwane rozstrzygnięcie emocjonujących konkursów, towarzyszących obchodom Narodowego Czytania, skupiającego się wokół „Moralności pani Dulskiej”. Wyróżnieni zostali zatem niezrównani znawcy prawideł sztuki tworzenia limeryków oraz niedoścignieni modyści, których kunsztowne kreacje kapelusznicze imponują czymś więcej, niż tylko rzemieślniczą zręcznością. Pragniemy nadmienić, że poziom rywalizacji był niezwykle wysoki i jury musiało stawić czoła licznym dylematom, natomiast sam werdykt poprzedziły długie i gorączkowe dyskusje. Laureaci obydwu konkursów odebrali zasłużone nagrody z rąk Pani Dyrektor, po czym wszystkie błyszczące fascynacją i płomienną pasją oraz zaintrygowaniem spojrzenia skierowały się ku zwierciadłu obmierzłości filisterskiej hipokryzji i mieliznom aspiracji, jakie w założeniu stanowiła tragifarsa Gabrieli Zapolskiej.

Publiczność delektowała się dopracowaną w każdym szczególe scenografią, ponieważ na ten wyjątkowy wieczór przeobraziliśmy Czytelnię w…  mieszczański salon z epoki fin de siècle’u. Pietyzm przygotowania saloniku Dulskich objawił się w stylowych dodatkach – smukłej lampie naftowej i porcelanowej zastawie zdobnej w różane ornamenty. Masywność solidnych mebli łagodziła misterność koronkowej bielizny stołowej, na Hesię i Melę oczekiwały porcelanowe lalki, zaś za aktorami wodzili oczyma członkowie szacownego rodu, unieśmiertelnieni na monochromatycznych fotografiach. Przytulności i intymnego charakteru nadawał całości płonący kominek, a czarodziejską scenerię okalała ekspozycja okolicznościowa utworzona z pamiątkowych fotografii, podziękowań od prezydenta, pieczęci oraz zdjęcia utworów, reinterpretowanych przez zaproszonych gości podczas poprzednich edycji Narodowego Czytania.

Kameralność gustownego i urzekającego wykwintem salonu prędko ożywiła obecność obsady, złożonej z przedstawicieli władz poszczególnych wydziałów dębickiej administracji oraz instytucji kultury, reprezentantki oświaty i samej Biblioteki, a także  członkiń grupy teatralnej „Talia”. Aktorzy z oddaniem tchnęli w sztukę świeżość sensów, potęgę ekspresji i wyrazistość, Postacie o papierowych dotychczas rysach nabrały ciała i rumieńców w odważnej interpretacji, odzwierciedlającej zróżnicowane temperamenty bohaterów, ich intencje, skrywane tajemnice i grzeszki. Publiczność żywiołowo odebrała inscenizację, wybuchając gromkim śmiechem w momentach przekomicznych i zastygała w zadumie, przysłuchując się dialogom, demaskującym ubóstwo moralne i wynaturzoną aksjologię. Wzruszający zaangażowaniem odbiór stanowił dla nas kolejny dowód na to, że Narodowe Czytanie to inicjatywa uskrzydlająca swoim rozmachem i konsolidująca dużych i małych, erudytów i adeptów dopiero stawiających nieśmiało pierwsze kroki na gruncie klasyki. Brak tu międzypokoleniowego dystansu, rozdźwięku między gustami i kontrastu oczekiwań, ponieważ wszyscy zmierzamy ku jednemu, zdążając wspólną ścieżką, wytyczaną pod patronatem Pary Prezydenckiej – lekturą, uchylająca swe podwoje na spragnionych poznania Czytelników.

Po teatralnym spektaklu wznieśliśmy się ponad nieboskłon muzycznych impresji, podczas iście Lukullusowej uczty melomańskiej, jaką uraczył nas zespół Bohema Trio. Troje wirtuozów zaprosiło nas do podróży między gatunkami, celnie dobierając olśniewający repertuar – perły muzyki filmowej, tanga i czardasze, motywy znane mniej lub bardziej, lecz wszystkie przesycone pełną skalą miłości – od liryzmu, poprzez namiętność, rzewność i ekstazę spełnienia lub nieśmiałość marzenia. Troje utalentowanych, lecz i podejmujących tytaniczny wysiłek ciągłej pracy i doskonalenia umiejętności muzyków, potęgą muzycznych fraz wyartykułowało to, na nazwanie czego i doprecyzowanie zabrakłoby nam właściwych pojęć.

Doskonale domknęła to w swej przemowie Pani Wirginia Lis, podnosząca rangę miłości, niezbędnej do zaistnienia wydarzeń tak znaczących, wzniosłych i niezwykle istotnych, jak wspólna celebracja – refleksja ponad pięknem ojczystej mowy, tworzywa literatury, kształtującej wszak naszą tożsamość. Pani Wirginia Lis z budzącą podziw sugestywnością wskazała jednoznacznie na nieodzowność pasji oraz królowej uczuć, która stanowi silę napędową wszelkich działań, sięgając zarazem po „List w sprawie polonistów” Waligórskiego, będący znakomitą poetycką ilustracją jej słów, za które serdecznie dziękujemy.

Nasze wspomnienia pozostałyby niekompletnymi bez Was, Drodzy Czytelnicy i Szanowni Goście. Dziękujemy z głębi serca i duszy wszystkim i każdemu z osobna – za poświęcony czas, oddanie i nieustanne poświadczanie swej obecności na wspólnej drodze. Szczególne podziękowania składany na ręce Pana Starosty Powiatu Dębickiego, Pana Piotra Chęćka oraz Burmistrza Miasta Dębicy, Pana Mariusza Szewczyka, dbałych o kwestie tak ważkie, jak nieustanne kształtowanie naszego patriotyzmu poprzez wspieranie działalności Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Dębicy i czyniąc ją tym samym czymś ponad instytucję kojarzoną wyłącznie z księgozbiorami.

Dziękujemy i do zobaczenia za rok przy „Balladach i romansach”!